مواد موجود در این دسته
پی وی سی – PVC به دلیل نقص های موجود در ساختار پلیمری اش به طور ذاتی از لحاظ گرمایی ناپایدار است. در حقیقت در طول فرآیند اکسترودر پی وی سی که همراه با تنش و گرما می باشد، فرآیند تخریب پی وی سی با آزاد شدن اتم های کلر فعال آغاز می شود. استفاده از مواد پایدار کننده حراتی ، هیدرو کلرزدایی و خود اکسایشی را کند کرده و از تخریب پی وی سی – PVC در زمان فرآیند در اکسترودر جلوگیری می کند. همچنین استفاده از مواد پایدار کننده حرارتی به حفظ پایداری نوری در زمان کاربری نیز کمک می کند.
کاربرد های پایدار کننده حرارتی ( Heat Stabilizer )
- پروفیل های اکسترود شده در و پنجره پی وی سی – PVC
- ورق و فیلم پی وی سی – PVC کلندر شده
- لوله و اتصالات پی وی سی – PVC
- قطعات تولیدی از قالبگیری تزریقی و دمشی
- لوله برق (داکت) پی وی سی – PVC
- فوم پی وی سی – PVC
ویژگی های پایدار کننده حرارتی ( Heat Stabilizer )
- افزایش مقاومت حرارتی
- کاهش زردی ناشی از فرآیند شدن پی وی سی – PVC در محصول نهایی
- مقاومت نوری بالا
- فرآیند پذیری خوب
- بهبود کیفیت سطوح قطعات تولیدی
- افزایش راندمان تولیدی
